آیا در تشخیص اینکه جسمی قرمز است یا سبز، آبی است یا زرد دچار مشکل می شوید؟
این اصلیترین علامت کوررنگی است. بر خلاف تصور عامه، دید افراد کور رنگ به ندرت خاکستری است.
کور رنگی یک بیماری ارثی وابسته به کروموزوم X مغلوب است که در مردان بیشتر دیده شده و تقریبا همیشه از مادر به پسر به ارث می رسد.
در این اختلال کروموزومی سلولهای مخروطی در شبکیه که مسئول درک رنگ هستند، دچار اختلال شده و به همین دلیل بیمار، رنگها را درست تشخیص نمی دهد.
کور رنگی ممکن است بر اثر بیماریهای عصب بینایی یا شبکیه نیز رخ دهد.
در این موارد، فقط چشمی که مشکل دارد دچار کور رنگی میشود و بیماری در طول زمان تشدید میگردد. به طوری که ممکن است تبدیل به کوررنگی کامل شود که در آن بیمار دیدی خاکستری دارد.
این بیماران معمولا در تشخیص رنگهای آبی و زرد مشکل دارند.
علائم کوررنگی
علامت اصلی کور رنگی، ندیدن رنگ ها به شکلی است که بقیه می بینند. اگر شما کور رنگ هستید، ممکن است در دیدن موارد زیر دچار مشکل شوید:
- تفاوت بین رنگ ها
- میزان روشن بودن رنگ ها
- تناژ های مختلف رنگ ها
- اشکال در تشخیص قرمز و سبز (شایعترین حالت)
- اشکال در تشخیص آبی و سبز
علایم کور رنگی اغلب بسیار خفیف هستند و ممکن است مورد توجه قرار نگیرند. از آنجایی که ما به رنگ هایی که می بینیم عادت می کنیم، بسیاری از افراد مبتلا به کوررنگی، متوجه آن نمی شوند.
افرادی که نوع حاد کور رنگی را دارند، ممکن است علایم دیگری نیز داشته باشند؛ برای مثال حرکت سریع و غیر ارادی چشم ها به چپ و راست و یا حساسیت به نور.
تست کوررنگی
در بسیاری موارد، بیماران به جای تشخیص رنگ ممکن است ترتیب قرارگیری را به خاطر بسپارند. به عنوان مثال بیمار به خاطر میسپارد که چراغ قرمز همیشه بالای چراغ راهنمایی و چراغ سبز پایین قرار دارد.
تست ایشی هارا سالها قبل توسط دکتر شینوبو ایشی هارایِ ژاپنی معرفی شد. این تست، معروفترین تست کوررنگی است که تاکنون معرفی شده است.
تست ایشی هارا از 38 دایره تشکیل شده است.
در هر یک از دایرهها، یک عدد یا تعدادی خط در پشت نقاط رنگی پنهان شده است.
بر اساس آنچه میتوانید مشاهده کنید و آنچه نمیتوانید ببینید، مشخص میشود که آیا به نوعی از کوررنگی رنگهای سبز و قرمز مبتلا هستید یا خیر.
نتایج این آزمون با توجه به نور محیط متفاوت خواهد بود.
انواع کوررنگی
در شایع ترین نوع کور رنگی، تمایز بین رنگ قرمز و سبز دشوار است.
در نوع دیگری از کور رنگی تشخیص رنگ آبی از زرد دشوار است.
افرادی که به طور کامل کور رنگ هستند، هیچ رنگی را نمی بینند؛ اما این نوع زیاد شایع نیست.
آیا من در معرض خطر کوررنگی هستم؟
مردان بسیار بیشتر از زنان در معرض کوررنگی هستند. همچنین اگر یکی از موارد زیر در مورد شما صدق می کند، احتمال بیشتری هست که کور رنگی داشته باشید:
- سابقه خانوادگی کوررنگی داشته باشید؛
- بیماری های چشمی خاص، مانند گلوکوم یا تخریب لکه زرد وابسته به سن داشته باشید؛
- مشکلات سلامتی خاصی مانند دیابت، آلزایمر یا ام اس داشته باشید؛
- دارو های خاصی مصرف کنید؛
- سفید پوست باشید.
چه زمانی باید فرزندتان را برای معاینه ببرید؟
تشخیص کوررنگی در کودکان می تواند مشکل باشد.
بچه هایی که کور رنگ هستند ممکن است سعی کنند آن را پنهان کنند.
اما کور رنگی، خواندن نوشته های روی تخته سیاه یا انجام فعالیت های دیگر را دشوار می کند؛ بنابراین اگر نگران هستید، کودک را برای انجام معاینه ببرید.
اگر سابقه خانوادگی کوررنگی دارید و یا به نظر می رسد که کودک در یادگیری رنگ ها مشکل دارد، او را برای معاینه ببرید.
علت کوررنگی چیست؟
رایج ترین نوع کوررنگی ژنتیکی است؛ به این معنی که از والدین منتقل می شود.
هم چنین کوری رنگی می تواند به دلیل آسیب دیدن چشم یا مغز اتفاق بیفتد. ممکن است با افزایش سن- اغلب به دلیل آب مروارید- دیدن رنگ ها سخت تر شود.
چطور متوجه کوررنگی شویم؟
معمولا چشم پزشک می تواند با استفاده از یک آزمایش ساده کور رنگی را تشخیص دهد.
در طول آزمایش، چشم پزشک دایره ای را به شما نشان می دهد که از نقاط زیاد با رنگ های مختلف تشکیل شده است.
در داخل دایره شکلی وجود دارد که از نقاط درست شده است، مانند یک عدد، یک حرف یا یک خط منحنی ؛ اگر کور رنگی نداشته باشید این شکل به راحتی قابل مشاهده است؛ اما افرادی که کور رنگ هستند در دیدن شکل داخل دایره دچار مشکل می شوند.
درمان کوررنگی
برای کور رنگی ژنتیکی راه درمانی وجود ندارد؛ اما اکثر افراد راهی برای تطبیق با آن پیدا می کنند.
کودکانی که کور رنگی دارند ممکن است در بعضی از فعالیت های کلاسی خود به کمک احتیاج داشته باشند.
ممکن است بزرگسالانی که کور رنگی دارند نتوانند مشاغل خاصی را انجام دهند، برای مثال نمی توانند خلبان یا طراح گرافیک شوند.
به خاطر داشته باشید که در اکثر مواقع کور رنگی باعث بروز مشکلات جدی نمی شود.
در صورتی که کوررنگی در شما به دلیل مشکل دیگری اتفاق افتاده باشد، پزشک باید بیماری ای که باعث ایجاد این مشکل شده است را درمان کند.
اگر دارویی مصرف می کنید که باعث کور رنگی می شود، ممکن است پزشک میزان مصرف دارو را تنظیم کند یا پیشنهاد کند داروی دیگری مصرف کنید.
اگر کوررنگی باعث ایجاد مشکل در کارهای روزانه شود، دستگاه هایی وجود دارند که می توانند به شما کمک کنند، از جمله:
- عینک و لنز های تماسی: ممکن است عینک و لنزهای تماسی مخصوص به افرادی که کور رنگ هستند کمک کنند تفاوت بین رنگ ها را تشخیص دهند.
- ابزارهای دیداری: برای این که بتوانید با وجود کور رنگی راحت تر زندگی کنید، می توانید از وسایل کمک بینایی، برنامه ها (اپلیکیشن ها) و سایر فناوری ها استفاده کنید. به عنوان مثال، می توانید با استفاده از یک برنامه نصب شده روی تلفن یا تبلت خود، از جسم یا تصویر مورد نظرعکس بگیرید و سپس روی بخشی از عکس ضربه بزنید تا از رنگ آن مطلع شوید.
