کراتوزیس پیلاریس یک بیماری پوستی شایع و بی خطر است که باعث ایجاد ضایعات خشک، زبر و برجستگی های ریزی می شود که اغلب در قسمت بالای بازوها، ران ها، گونه ها یا باسن ایجاد می شود.

برجستگی ها معمولا منجر به آسیب یا خارش نمی شوند. کراتوزیس پیلاریس، ناشی از ساخته شدن کراتین است که از باز شدن فولیکول های مو جلوگیری می کند و باعث ایجاد لکه هایی ناصاف و ناهموار روی پوست می شود.

کراتوزیس پیلاریس در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد، اما بیشتر در کودکان خردسال دیده می شود.

علایم

علایم و نشانه های آن عبارتند از:

• برجستگی های ریز و بدون درد، به طور معمول در بازوها، ران ها، گونه ها یا باسن؛
• پوست خشک و زبر در نواحی دارای برجستگی؛
• بدتر شدن بیماری با تغییرات فصلی به علت رطوبت کم و خشکی پوست؛
• زبر شدن پوست (سمباده ای)، مانند پوست مرغ.

درمان

کراتوزیس پیلاریس معمولا خود به خود و به تدریج برطرف می شود.

اگر استفاده از مرطوب کننده و سایر اقدامات مراقبت از خود کمکی نکند، ممکن است پزشک کرم های دارویی برای شما تجویز کند.

• کرم هایی برای از بین بردن سلول های مرده پوست: کرم های حاوی آلفا هیدروکسی اسید، اسید لاکتیک، اسید سالیسیلیک یا اوره به سست شدن و از بین رفتن سلول های مرده پوست کمک می کنند. این کرم ها هم چنین پوست خشک را مرطوب و نرم می کنند. اسیدهای موجود در این کرم ها ممکن است باعث قرمزی، گزگز یا تحریک پوستی شوند، بنابراین برای کودکان خردسال توصیه نمی شوند.
• کرم هایی برای جلوگیری از بسته شدن فولیکول ها: این کرم ها از مشتقات ویتامین A (رتینوئیدهای موضعی) هستند و وظیفه شان ارتقای چرخه سلولی و جلوگیری از مسدود شدن فولیکول ها است. این محصولات می توانند باعث تحریک یا خشکی پوست شوند. هم چنین اگر باردار یا شیرده هستید، ممکن است پزشک توصیه کند درمان موضعی با رتینوئید به تاخیر بیفتد و از سایر گزینه های درمانی استفاده کنید.
  
  

کراتوزیس پیلاریس معمولا خود به خود و به تدریج برطرف می شود.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

خود درمانی و سایر اقدامات، مانع از ایجاد کراتوزیس پیلاریس یا از بین رفتن آن نمی شود؛ اما ممکن است ظاهر پوست آسیب دیده را بهبود بخشد.

• از آب گرم استفاده کنید و زمان حمام را محدود کنید. دوش آب داغ یا حمام طولانی چربی های پوست را از بین می برد. زمان حمام یا دوش گرفتن را به حدود 10 دقیقه یا کمتر محدود کنید وبه جای آب داغ، از آب گرم استفاده کنید .
• با پوست ملایم باشید.  از صابون هایی که باعث خشکی پوست می شوند استفاده نکنید. پوست های مرده را به آرامی با لیف بردارید. اسکراب شدید یا از بین بردن شاخه های فولیکول مو ممکن است پوست را تحریک کرده و وضعیت را تشدید کند. بعد از شستشو یا استحمام، پوست را به آرامی با حوله خشک کنید تا مقداری رطوبت در پوست باقی بماند.
• کرم های دارویی را امتحان کنید.  از کرم های بدون نیاز به نسخه که حاوی اوره، اسید لاکتیک،  آلفا هیدروکسی اسید یا اسید سالیسیلیک هستند، استفاده کنید. این کرم ها به سست شدن و از بین رفتن سلول های مرده پوست کمک می کنند. هم چنین پوست خشک را مرطوب و نرم می کنند. از این محصولات قبل از مرطوب کننده استفاده کنید.
• پوست را مرطوب کنید. درحالی که پوست هنوز رطوبت بعد از استحمام را دارد، از مرطوب کننده ای استفاده کنید که حاوی لانولین یا گلیسیرین است. این مواد خشکی پوست را تسکین می دهند و به حفظ رطوبت پوست کمک می کنند. مرطوب کننده های غلیظ مانند اوسرین بهترین عملکرد را دارند. کرم مرطوب کننده را چند بار در روز روی پوست آسیب دیده بمالید.
• از دستگاه بخور استفاده کنید. رطوبت کم، پوست را خشک می کند. می توانید جهت ایجاد رطوبت در منزل از دستگاه بخور کمک بگیرید.
• از تماس لباس های تنگ با پوست خودداری کنید. از پوست آسیب دیده در برابر اصطکاک ناشی از پوشیدن لباس های تنگ محافظت کنید.