دکتر رویا خرمی (داروساز)

منیزیم یک ماده معدنی است که در سراسر بدن یافت می شود و تمام سلول ها برای عملکردشان به آن نیاز دارند. حدود 60 درصد از منیزیم بدن در استخوان ها وجود دارد، در حالی که بقیه آن در عضلات، بافت های نرم و مایعات، از جمله خون در گردش است و در صدها واکنش بیوشیمیایی بدن نقش دارد.

افزایش سطح انرژی، تشکیل ساختارهای پروتئینی از اسیدهای آمینه، کمک به ایجاد و ترمیم ژن ها، کمک به انقباض و عملکرد عضلات و تنظیم عملکرد انتقال دهنده های عصبی از مهم ترین تاثیرات وجود منیزیم در بدن است.

کمک به بهبود عملکرد ورزشی

مطالعات نشان می‌دهند که مکمل‌ منیزیم می تواند برای بهبود عملکرد ورزشی مفید باشد. با توجه به اینکه منیزیم به انتقال قند خون به عضلات و دفع لاکتات کمک می کند، می تواند باعث رفع خستگی شود. بسته به میزان فعالیت، ممکن است بدن در طول ورزش نسبت به زمان استراحت به منیزیم بیشتری نیاز داشته باشد.

در یک مطالعه‌ در سال ۲۰۱۹، بازیکنان دوچرخه‌سوار حرفه‌ایی که روزانه ۴۰۰ میلی‌گرم منیزیم به مدت ۳ هفته مصرف کردند، در مقایسه با دوچرخه‌سوارانی که دارونما مصرف می‌کردند، ریکاوری عضلانی بهتر و آسیب‌های کمتری را پس از مسابقات تجربه کردند.

کمک به بهبود خلق و خو در دوران افسردگی

منیزیم نقش مهمی در عملکرد مغز و بهبود خلق و خو ایفا می کند و سطوح پایین آن با افزایش خطر افسردگی مرتبط است. یک بررسی در سال 2020 نشان داد که استرس ممکن است میزان منیزیم را کاهش، و حساسیت به افسردگی را افزایش دهد. در یک مطالعه 8 هفته ای نیز، مصرف روزانه 500 میلی گرم منیزیم منجر به بهبود قابل توجهی در علائم افسردگی در افراد مبتلا به کمبود این ماده معدنی شد.

کمک به کنترل قند خون

مطالعات نشان می دهد که حدود 48  درصد از افراد مبتلا به دیابت نوع 2 دارای سطوح پایین منیزیم هستند، که ممکن است توانایی بدن برای تنظیم موثر سطح قند خون را مختل کند. همچنین مصرف مکمل‌های منیزیم به افزایش حساسیت به انسولین که یک عامل کلیدی در کنترل قند خون است، کمک می‌کنند. علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در افرادی که منیزیم بیشتری مصرف می کنند، کمتر است.

کمک به بهبود سلامت قلب

یک بررسی در سال 2021 نشان داد که مکمل منیزیم می تواند به کاهش فشار خون، که یک عامل خطر برای بیمارهای قلبی است، کمک کند. همچنین مصرف منیزیم با کاهش خطر سکته مغزی مرتبط  است.

کمک به کاهش التهاب

مصرف میزان اندک منیزیم با افزایش سطح التهاب مرتبط است، که نقش مهمی در بیمارهای مزمن ایفا می کند. بررسی ها نشان می دهد که مصرف مکمل‌ منیزیم سطح فاکتورهای التهابی را کاهش داده و به کنترل بیماری های مزمن کمک می کند.

کمک به پیشگیری از حملات میگرن

 محققان بر این باورند که افراد مبتلا به میگرن بیشتر از دیگران در معرض کمبود منیزیم هستند. چندین مطالعه نشان می دهد که مکمل های منیزیم حتی ممکن است از سردردهای میگرنی پیشگیری کرده و سبب درمان آن شود.

 کمک به بهبود علائم سندرم پیش از قاعدگی (PMS)

یکی از شایع ترین مشکلات درخانم هایی که در سنین باروری هستند، سندرم پیش از قاعدگی است که شامل علائمی مانند احتباس آب، گرفتگی عضلات شکم، خستگی و تحریک پذیری می باشد. تحقیقات نشان می دهد مصرف مکمل منیزیم به تسکین علائم قاعدگی مانند درد، نفخ، افسردگی و اضطراب  و حملات میگرنی کمک می کند.

کمک به بهبود سلامت استخوان

منیزیم برای حفظ سلامت استخوان و محافظت در برابر تحلیل استخوان بسیار مهم است. در واقع، 50 تا 60 درصد از منیزیم بدن در استخوان ها یافت می شود. برخی مطالعات سطوح پایین این ماده معدنی را با خطر پوکی استخوان، شکنندگی و ضعف استخوان مرتبط می دانند. علاوه بر این، یک بررسی اخیر از 12 مطالعه، مصرف بالای منیزیم را با افزایش تراکم استخوان در لگن و استخوان ران، که نواحی مستعد شکستگی هستند، مرتبط می داند.

کمک به بهبود کیفیت خواب

مکمل های منیزیم به دلیل اینکه چندین انتقال دهنده عصبی درگیر در خواب را تنظیم می کنند، در بسیاری از موارد به عنوان یک درمان طبیعی برای بی خوابی استفاده می شوند. یک مطالعه بر روی 4000 بزرگسال، افزایش مصرف این ماده معدنی را با بهبود کیفیت و مدت خواب مرتبط دانست.

به طور کلی مکمل‌ های منیزیم به خوبی تحمل می‌شوند، اما ممکن است در افرادی که داروهای ادرارآور (دیورتیک)، داروهای قلبی، داروهای پوکی استخوان و یا آنتی‌بیوتیک‌ها را مصرف می‌کنند تداخلاتی داشته باشد. از این رو، قبل از مصرف مکمل های منیزیم باید با پزشک یا داروساز مشورت شود تا بهترین اثربخشی از مصرف مکمل حاصل شود.