براساس یک مطالعه جدید که توسط محققان دانشگاه کلرادو بر روی حیوانات  صورت گرفت است، قرار گرفتن در معرض باکتری های مفید در سه ماهه سوم بارداری در مادرانی که استرس داشتند، از بروز اختلال شبه اوتیسم در فرزندانشان جلوگیری می کند.

بر اساس این مطالعه، قرار گرفتن در معرض برخی میکروب های تعدیل کننده سیستم ایمنی می تواند با کاهش التهاب بر مغز و سیستم عصبی مرکزی تأثیر بگذارد.

این تحقیق جز اولین مطالعاتی است که نشان می دهد چنین مواجهه ای در دوران بارداری بر رشد عصبی جنین تأثیر می گذارد.

در حالی که همچنان به  تحقیقات بیشتری نیاز است، با کمک نتایج این تحقیق می توان روش های جدیدی برای مداخلات دوران بارداری پیدا کرد.

تحقیقات طولانی مدت روی انسان نشان داده است که استرس مادر در دوران بارداری باعث التهاب سیستمیک در مادر و جنین می شود و یک عامل خطر برای ابتلا به اوتیسم است.

مطالعات قبلی نشان دادند که با تجویز داروی تربوتالین (که اغلب برای تأخیر در زایمان زودرس به زنان تجویز می شود) در موش های آزمایشگاهی، در فرزندانشان نشانه های بیماری اوتیسم مانند  نقص های اجتماعی و رفتار های تکرار شونده دیده شد. علاوه بر این در آن ها نوعی اختلال تشنجی مانند صرع بروز پیدا کرد.

سوال اساسی مطالعه این بود که آیا می توانیم از یک میکروب تعدیل کننده سیستم ایمنی برای جلوگیری از عواقب طولانی مدت استرس های محیطی در دوران بارداری استفاده کنیم؟

برای این مطالعه، محققان موش ها را در معرض عوامل استرس زای خفیف قرار دادند و در زمانی معادل سه ماهه سوم بارداری در انسان، برای آن ها تربوتالین تجویز.

هم چنین به نیمی از موش ها نوعی مایکوباکتریوم  تزریق کردندکه در تحقیقات قبلی مشخص شده بود تاثیرات ضد التهابی روی مغز دارد. گروه سوم موش ها تحت هیچ درمانی قرار نگرفتند.

در فواصل زمانی دو و چهار ماه پس از تولد، نوزادان تحت آزمایش قرار گرفتند تا میزان تعامل اجتماعی آن ها ارزیابی شود و هم چنین ببینند آیا رفتارهای تکرارشونده از خود نشان می دهند یا خیر.

مانند مطالعه قبلی، نوزادانی که مادرانشان تحت استرس بودند و تحت درمان با تربوتالین قرار گرفتند، رفتارهای شبیه به اوتیسم نشان دادند. اما آن دسته که با مایکوباکتریوم واکسینه شده بودند چنین رفتارهایی نداشتند.

به نظر می رسد که ایمن سازی با مایکوباکتریوم در برابر اثرات منفی استرس های محیطی، از نوزاد در زمان رشد، به خصوص در مقابل رفتارهای شبه اوتیسم محافظت می کند.

این واکسن در مقابل اختلال تشنج محافظتی ایجاد نمی کند. اما از آنجایی که صرع بعد تر در زندگی فرد بروز می کند، محققان قصد دارند این آزمایش را با نمونه های بیشتر و در دوره های درمانی طولانی تر تکرار کنند.

اوتیسم و صرع اغلب با هم در فرد بروز می کنند. حدود 30 در صد از افراد مبتلا به اوتیسم علایم بیماری صرع، مانند تشنج را دارند. محققان گمان می کنند که التهاب ناشی از استرس در هر دو نقش دارد.

محققان تاکید می کنند که آن ها در حال کشف واکسنی برای اوتیسم نیستند و مداخلات میکروبی نمی تواند این اختلال را در کودکانی که از قبل به این اختلال مبتلا شده اند از بین ببرد.

اما مطالعه آن ها این ایده را تقویت می کند که قرار گرفتن در معرض میکروارگانیسم های مفید، که بعضاً از آنها به عنوان “دوستان قدیمی” یاد می شود، می تواند نقش مهمی در رشد مغز در رحم داشته باشد.

این نخستین مداخله در زایمان است که توانسته از ابتلا به سندرم شبه اوتیسم، شامل جنبه های رفتاری و اجتماعی آن جلوگیری کند. اگر بتوانیم این کار را روی انسان نیز پیاده کنیم کار بسیار بزرگی خواهد بود.

در عین حال، مادران باید در دوران بارداری از خطرات احتمالی ناشی از عوامل استرس زای محیطی و احساسی آگاه باشند.

 آن ها باید با مصرف غذاهای تخمیر شده مانند ماست و صرف وقت در طبیعت، خود را در معرض باکتری های مفید قرار دهند.