توجه به درمان بیمارانی که در ماه رمضان روزه می‌گیرند، برای پزشکان و داروسازان مسئولیت بزرگی است، چرا که لازم است افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن، برنامه دارویی خود را در ماه رمضان تغییر دهند و زمان مصرف دارو را به وقت سحر و افطار موکول کنند.

در مورد داروهایی با دستور مصرف روزی یک عدد، نحوه مصرف دارو در طول ماه رمضان تغییری نخواهد کرد.

در صورتی که لازم باشد این یک دوز با معده خالی مصرف شود، بهتر است یک ساعت قبل از سحری و یا دو ساعت بعد از افطار باشد.

تغییر زمان مصرف برخی از داروها از روز به شب می‌تواند باعث عارضه در بیماران شود، به عنوان مثال مصرف فلوکستین در شب باعث بی‌خوابی می‌شود.

در خصوص داروهایی که چند بار در طول شبانه روز دستور مصرف دارند، ممکن است بیمار بتواند با مشورت پزشک، داروی خود را در سحر و افطار مصرف کند.

در این موارد پزشک فرم داروی طولانی اثر و یا تعویض با یک داروی مشابه دیگر از همان خانواده ولی با نیمه عمر طولانی‌تر را برای بیمار تجویز می‌کند.

معمولا در ماه رمضان می‌توان از فرم غیرخوراکی داروها، مانند آمپول، داروهای استنشاقی، شیاف و قطره گوش یا چشم استفاده کرد.

به طور کلی راه‌های تجویز زیر سبب ابطال روزه نمی‌شود:

1. قطره‌های چشم، گوش و بینی به شرطی که دارو به حلق نرسد.
2. تمام موادی که از طریق پوست جذب بدن می شوند مثل: کرم ها، پمادها و نوارچسب های حاوی مواددارویی
3. شیاف‌ها و محلول های واژینال و کرم های واژینال
4. آمپول‌های با تزریق زیرپوستی، عضلانی، مفصلی یا وریدی به استثنای تغذیه از راه وریدی، سرم و آمپول‌های تقویتی
5. شیاف‌ها و پمادهای مقعدی

افراد مبتلا به بیماری‌های خاص مانند میگرن در صورتی که در ماه رمضان روزه می‌گیرند، باید توجه داشته باشند که برای پیشگیری از وخیم‌تر شدن بیماری باید از محرک‌هایی مانند حذف وعده سحری یا قرار گرفتن در معرض هوای گرم و حرارت اجتناب کنند تا در طول روز، بدن آنها دچار کم آبی نشود.

بهتر است پزشکان، بیماران مبتلا به فشار خون بالا را در مورد اجتناب از کم آبی بدن، ارزیابی مرتب فشار خون و توجه به علایم اُفت فشار خون مانند سرگیجه و احساس گیجی و حواس پرتی، مطلع کنند.

روزه گرفتن افراد مبتلا به دیابت، یکی از بحث برانگیزترین موضوعاتی است که در ماه رمضان مطرح می‌شود و لازم است این بیماران در ماه رمضان کاملا زیر نظر پزشک باشند، چرا که اغلب مسلمانانی که به دیابت نوع 2 مبتلا هستند و نیمی از بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 در ماه رمضان روزه می‌گیرند.

نتایج تحقیقات بیانگر آن است که بیماران مبتلا به دیابت نیز می‌توانند روزه بگیرند حتی اگر لازم باشد به طور مرتب انسولین مصرف کنند.

با این حال، روزه گرفتن، خطر ابتلا به هیپوگلیسمی (اُفت قند خون) و کتواسیدوز دیابتی را در این بیماران افزایش می‌دهد.

آگاه ساختن بیمار از علایم هیپوگلیسمی و میزان قندخون هشداردهنده که در نتیجه آن بیمار مجبور می‌شود روزه خود را بشکند، ضروری است.

بیمارانی که چند داروی مختلف استفاده می‌کنند، به دلیل طولانی بودن زمان روزه‌داری ممکن است دو یا چند دارو را با هم مصرف کنند.

بنابراین باید توجه داشت که مصرف همزمان یا با فاصله کم برخی داروها می‌تواند خطرناک باشد. در مورد مصرف هم زمان داروها حتما با پزشک مشورت کنید.