تصور می شود خنده بخش مهمی از روابط اجتماعی است.

خندیدن می تواند ناشی از افکار خنده دار و یا حتی اضطراب یا خجالت باشد. خنده به دو صورت واقعی و غیر ارادی و یا اجباری و جعلی می باشد.

اکثر خنده ها به صورت غیر ارادی و واقعی و ناشی از یک محرک خنده دار می باشند.

خنده های اجباری به راحتی توسط انسان های دیگر قابل تشخیص است. خنده یک ابزار ارتباطی غیر زبانی است که به ما این امکان را می دهد تا روابط اجتماعی خود را گسترده تر کنیم.

ساختار خنده انسان مجموعه ای از نت های کوتاه، 75 میلی ثانیه در هنگام بازدم با فواصل حدود 200 میلی ثانیه، می باشد.

خنده و مغز

تعیین مکان دقیق خنده در مغز دشوار است. بر اساس شواهد، محققان بر این باورند که بدلیل حساسیت شدید مغز به شنیدن صدای خنده دیگران، به محض شنیدن صدای خنده، ناحیه تولید خنده در مغز تحریک می شود.

بر اساس تحقیقات از طریق روش PET (تکنیک تخصصی تصویربرداری در انسان) نشان داده شده است که در صورت وجود تومور خوش خیم در بخش هیپوتالاموس مغز ( محل تنظیم درجه حرارت بدن، گرسنگی و سایر عملکردهای غیر ارادی و منطقه آزاد کننده برخی هورمون های بدن)، نوعی از تشنج اتفاق می افتد که منجر به خنده های غیر ارادی می شود. هم چنین در صورتی که این تومور در لوب های پیشانی وگیجگاهی قشرمغز باشد نیز بازهم تشنج رخ داده و شاهد خنده های غیر ارادی خواهیم بود.

این تحقیقات نشان دادند، خنده نتیجه فعالیت بسیاری از نواحی مختلف مغز می باشد که ریشه در هسته خاکستری مغز ( مرکز کنترل درد و حالت دفاعی) دارند.

بنابر این سیگنال های ارسالی از نقاط مختلف مغز برای بیان حرکات صورت و ریتم تنفس در خنده اهمیت دارند.

بسیاری از مناطق مغز پس از 30 دقیقه خندیدن با دوستان، مواد آرام بخش طبیعی آزاد می کنند ( مشابه داروهای مخدر) که این مواد به گیرنده های مواد مخدر در مغز متصل شده و می توانند روحیه خوب و سرخوشی در انسان ایجاد نمایند و در نتیجه منجر به تقویت خنده و گسترش روابط اجتماعی بین انسان ها گردند.

خندیدن، بهترین دارو

به عنوان موجودات اجتماعی، توانایی انسان در ارتباط با شبکه گسترده ای از افراد تا حدودی به خندیدن وابسته است.

به علاوه بر اساس خوشحالی که همراه با خنده به انسان دست می دهد، نشان داده شده است که خندیدن منجر به کاهش گردش هورمون های استرس در خون و هم چنین افزایش جمعیت سلول های ایمنی برای مبارزه با بیماری ها می گردد و در نتیجه سلامت جسمی را تقویت می کند.

تمرین هایی مانند یوگای خنده  منجر می شود که افراد با یکدیگر در یک گروه بخندند و در نتیجه این تمرین ها، کاهش فشار روانی و بهبود استرس رخ می دهد.