پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که می تواند به طور غیر منتظره عود کند و باعث التهاب در پوست شود. علائم پسوریازیس شامل نواحی ضخیم شده و تغییر رنگ داده پوست و پوشیده از فلس است. این مناطق ضخیم و پوسته پوسته پلاک نامیده می شوند.
چه افرادی در معرض ابتلا به پسوریازیس هستند؟
علائم معمولا بین 15 تا 25 سالگی بروز می کنند اما در همه سنین امکان بروز وجود دارد. افراد با هر جنسیت و نژادی می توانند به این بیماری مبتلا شوند. این بیماری میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است. بیشتر از 3 درصد جمعیت آمریکا مبتلا به پسوریازیس هستند.
پسوریازیس چه نواحی از بدن را تحت تاثیر قرار می دهد؟
- آرنج و زانو
- صورت و داخل دهان
- پوست سر
- ناخن های دست و پا
- نواحی تناسلی
- پایین کمر
- کف دست و پا
در اکثر افراد، این بیماری تنها بخش کوچکی از پوست را درگیر می کند. در موارد حاد، پلاک ها به هم متصل شده و بخش وسیعی از پوست را در بر می گیرند.
آیا پسوریازیس همان اگزما است؟
پسوریازیس و اگزما دو بیماری پوستی متفاوت هستند. هر دو بیماری علائم مشابهی، مانند تغییر رنگ پوست، بثورات جلدی و خارش ایجاد می کنند. پلاک های پسوریازیس باعث ایجاد پوسته های ضخیم در برخی قسمت های پوست می شوند که با فلس پوشانده شده است. اگزما باعث ایجاد بثورات پوستی خشک و ناهموار می شود. اگزما همچنین معمولاً باعث خارش شدیدتر از پسوریازیس می شود.
علائم و علل پسوریازیس
نشانه اولیه این بیماری برجستگی های کوچک است. اگر بثورات پوستی خود را بخراشید، ممکن است فلس ها از روی پوست شما جدا شوند. این کار می تواند باعث خونریزی شود. با ادامه رشد بثورات، جراحت یا ضایعات پوستی ایجاد می شود. علائم پسوریازیس می تواند از خفیف تا شدید متغیر باشد.
از دیگر علائم پسوریازیس روی پوست، پلاک هایی است که پوسته پوسته هستند و به راحتی می ریزند. پلاک ها شبیه بثورات پوستی یا نواحی برجسته ای از پوست ضخیم هستند که پوست روی پلاک تغییر رنگ داده است.
علاوه بر پلاک ها یا بثورات پوستی، ممکن است علائمی داشته باشید که عبارتند از:
- خارش پوست
- پوست ترک خورده و خشک
- درد پوست
- ناخن هایی که سوراخ شده، ترک خورده یا خرد شده اند
- درد مفاصل
- اگر پلاک ها را بخارانید، پوست آسیب دیده و می تواند منجر به عفونت، درد شدید، تورم و تب شود. اگر این علائم را دارید به پزشک مراجعه کنید.
عامل ایجاد پسوریازیس چیست؟
عامل ایجاد این بیماری، سیستم ایمنی بیش از حد فعال شده است که باعث بروز التهاب در پوست می شود. سیستم ایمنی شما در حالت عادی میبایست عوامل خارجی مانند باکتری ها را نابود کند تا بدن سلامت بماند و بیماری ایجاد نشود. در عوض، در حالت پسوریازیس، سیستم ایمنی می تواند سلول های سالم را با عوامل خارجی اشتباه بگیرد. در نتیجه، سیستم ایمنی باعث بروز التهاب و تورم شده و به صورت پلاک های پوستی نمایان می شود. این بیماری می تواند ارثی باشد. اگر یکی از والدین پسوریازیس داشته باشد، ریسک بروز آن در کودک افزایش میابد. استعمال سیگار نه تنها باعث افزایش ریسک این بیماری، بلکه باعث افزایش شدت بیماری نیز می شود.
عامل عود پسوریازیس چیست؟
این بیماری در نتیجه تماس با یک محرک یا یک آلرژن ، عود می کند. شیوع پسوریازیس از فردی به فرد دیگر متفاوت است. محرک های رایج برای عود پسوریازیس عبارتند از:
- استرس عاطفی،
- عفونت (عفونت استرپتوکوک)،
- آسیب های پوستی مانند بریدگی، خراش یا جراحی،
- مصرف برخی داروها،
- تغییرات دمای بدن به دلیل آب و هوا.
محرک های پسوریازیس
بسیاری از افرادی که مستعد ابتلا به پسوریازیس هستند، ممکن است سال ها هیچ علامتی نداشته باشند؛ تا زمانی که این بیماری توسط برخی عوامل محیطی عود کند، این عوامل عبارتند از:
- عفونت ها، مانند گلودرد استرپتوکوکی یا عفونت های پوستی؛
- آب و هوا، به ویژه شرایط سرد و خشک؛
- آسیب به پوست، مانند بریدگی یا خراش، نیش حشره یا آفتاب سوختگی شدید؛
- سیگار کشیدن و قرار گرفتن در معرض دود سیگار؛
- مصرف زیاد الکل؛
- مصرف برخی داروها؛
- قطع سریع کورتیکواستروئیدهای خوراکی یا تزریقی.
عوارض پسوریازیس
اگر به پسوریازیس مبتلا هستید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به شرایط دیگر هستید، از جمله:
- آرتریت پسوریاتیک که باعث درد، سفتی و تورم در داخل و اطراف مفاصل می شود. یک نفر از هر 3 نفر مبتلا به این بیماری، ممکن است دچار آرتریت شود. معمولا این اختلال در حالت های خفیف تشخیص داده نمیشود، ولی مهم است که در مراحل اولیه تشخیص داده شود تا از تخریب مفاصل جلوگیری شود.
- تغییرات موقتی رنگ پوست در جایی که پلاک ها بهبود یافته اند.
- بیماری های چشمی، مانند ورم ملتحمه، ورم پلک و قرمزی چشم
- چاقی.
- دیابت نوع 2.
- فشار خون بالا.
- بیماری های قلبی عروقی.
- سایر بیماری های خودایمنی، مانند بیماری سلیاک، اسکلروز و بیماری التهابی روده (کرون).
- شرایط سلامت روان، مانند عزت نفس پایین و افسردگی.
پیشگیری از پسوریازیس
برای پیشگیری کامل از پسوریازیس راهی وجود ندارد. شما می توانید با پیگیری درمان، حفظ یک سبک زندگی سالم، مراقبت مناسب از پوست خود و اجتناب از محرک هایی که می تواند باعث عود علائم شود، خطر ابتلا را کاهش دهید.
آیا پسوریازیس درمان دارد؟
هیچ درمانی برای پسوریازیس وجود ندارد. پسوریازیس یک بیماری مزمن است، به این معنی که علائم ممکن است در طول زندگی شما ظاهر شوند و از بین بروند. درمان می تواند علائم را تسکین دهد تا بتوانید بهترین ظاهر و احساس را داشته باشید.
مراقبت از خود
- مصرف صحیح داروها؛
- مصرف مداوم کرم مرطوب کنننده خصوصا بعد از استحمام؛
- عدم استفاه از صابون های جامد؛
- مصرف شامپوهای مخصوص برای پوست کف سر؛
- کاهش و مدیریت استرس به کمک مدیتیشن، ورزش، یا مراجعه به روانپزشک یا روانشناس.
زندگی با پسوریازیس
- همانند دیگر بیماری های مزمن، پسوریازیس ممکن است علاوه بر سلامت فیزیکی، بر دیگر ابعاد زندگی شما نیز تاثیر بگذارد. این بیماری می تواند سلامت احساسی، روابط و نحوه مدیریت استرس را تحت تاثیر قرار دهد. برای بعضی بیماران زندگی با وجود پسوریازیس می تواند چالش برانگیز باشد. با این حال راه هایی برای مدیریت چالش ها وجود دارد. با اینکه درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد ، اما امروزه درمان های موثرتری موجود شده اند که تا پیش از این وجود نداشتند.
