خودشیفتگی یک اختلال روانی است که در آن فرد خودشیفته به طرز غیر منطقی احساس می کند که از اهمیت بسیار ویژه ای برخوردار است.

این افراد به دنبال توجه بیش از حد هستند و نیاز دارند توسط سایرین مورد تحسین قرار بگیرند. با این حال افرادی که دچار اختلال خودشیفتگی هستند، توانایی درک و توجه به احساسات دیگران را ندارند. در پشت این نقاب اعتماد به نفس، آنها در واقع از ارزش خود مطمئن نیستند و به راحتی و با کوچکترین انتقاد، غمگین می شوند.

اختلال خودشیفتگی سبب بروز مشکلات در بسیاری از بخش های زندگی، مانند روابط، شغل، تحصیل و موضوعات مالی می شود. زمانی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته به اندازه کافی، و به حدی که تصور می کنند مستحق آن هستند، توجه و تحسین دریافت نمی کنند، عموما دچار احساس یاس و غم می شوند. آنها در روابط خود دچار مشکل شده و از آن ناراضی هستند. سایر افراد نیز تمایلی به معاشرت با آنها ندارند.

محور درمان اختلال شخصیت خود شیفته گفتگو درمانی یا روان درمانی است.

این اختلال شخصیتی بیشتر در مردان مشاهده می شود و معمولاً در دوران نوجوانی و اوایل جوانی آغاز می شود. هرچند برخی از کودکان ممکن است ویژگی هایی از خودشیفتگی نشان دهند، اما این رفتارها اغلب بخشی از خصوصیات دوران کودکی است و به این معنا نیست که در آینده به اختلال شخصیت خودشیفته دچار خواهند شد.

علائم اختلال شخصیت خودشیفته و شدت آن در افراد مختلف، متفاوت است.

افراد مبتلا به این اختلال ممکن است علائم زیر را داشته باشند:

• به صورت غیر منطقی احساس می کنند فوق العاده مهم هستند و دائما احتیاج به تحسین بیش از حد دارند؛
• احساس می کنند لایق رفتار های ویژه و دریافت امتیازات بیشتری نسبت به سایرین هستند؛
• انتظار دارند از دید بقیه فوق العاده دیده شوند، حتی با اینکه دستاوردی ندارند؛
• دستاورد ها و استعدادهای خود را بزرگتر و ارزشمندتر از چیزی که هست، نشان می دهند؛
• مجذوب خیال پردازی درباره موفقیت، قدرت، استعداد، زیبایی و همدم تمام و کمال هستند؛
• اعتقاد دارندکه نسبت به سایرین ارجح هستند و تنها می توانند با افراد محدود و خاص معاشرت کنند و یا درک شوند؛
• منتقد هستند و به افرادی که به نظرشان مهم نیستند، با تکبر رفتار می کنند؛
• انتظار دارند سایرین در حقشان لطف کنند، و بدون بازخواست هرکاری برایشان انجام دهند؛
• برای رسیدن به خواسته هایشان از سایرین سوء استفاده می کنند؛
• توانایی خاصی دارند که به نیاز و درخواست دیگران اهمیت ندهند؛
• نسبت به دیگران حسادت می ورزند، در حالی که معتقدند سایرین به آنها حسادت می کنند؛
• اصرار دارند بهترین هر چیزی، برای آنها باشد.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

افرادی که دچار اختلال شخصیت خود شیفته هستند، نمی خواهند به این فکر کنند که شاید مشکل از آنها است؛ بنابراین معمولا به دنبال درمان نمی روند.

اگر در جنبه هایی از شخصیت خود، مشخصاتی از اختلال شخصیت خودشیفته را می بینید، یا احساس می کنید که ناراحتی به شما غلبه کرده است، توصیه می شود به روانشناس مراجعه کنید. درمان به شما کمک می کند زندگی ارزشمندتر و خوشایندتری داشته باشید.