شکل دارویی:

هر قرص روکش دار حاوی 500 میلی گرم متفورمین به همراه 5 میلی گرم گلی بنکلامید

هر قرص روکش دار حاوی 500 میلی گرم متفورمین به همراه 5/2 میلی گرم گلی بنکلامید

گلوکوونس (متفورمین/گلی بنکلامید) برای چه مواردی استفاده می شود؟

گلوکوونس (متفورمین/گلی بنکلامید) یک داروی ضد دیابت برای درمان دیابت نوع دو  می باشد. این دارو برای کنترل و کاهش قند خون در بیماران مبتلا به دیابت (قندخون بالا) استفاده می شود.

نکات مهم قبل از مصرف گلوکوونس (متفورمین/گلی بنکلامید):

• اگر به گلی بنکلامید، متفورمین یا یا هر جزء دیگر از این دارو، یا مواد دیگر اعم از غذایی و غیر غذایی حساسیت دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.
• در صورت ابتلا به اختلال اسیدیته خون (کتواسیدوز دیابتی)، مشکلات کلیوی، مشکلات کبدی و یا دیابت نوع 1، به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید.
• اگر اخیراً دچار حمله قلبی یا سکته شده اید به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید.
• در صورتی که نیازمند ملاحظات پیش از جراحی مانند عدم نوشیدن آب و یا عدم صرف معمول وعده غذایی هستید و یا در 48 ساعت گذشته آزمایش های همراه با مصرف مواد حاجب داشته اید، با پزشک خود در این باره مشورت کنید.
• اگر داروی بوسنتان مصرف می­کنید به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید.
• در صورت ابتلا به هرگونه بیماری عفونی، کاهش سطح اکسیژن خون وکم آبی بدن به دلیل از دست دادن مایعات، از مصرف این دارو خودداری کنید.
• پزشک و داروساز خود را در جریان تمام داروهای مصرفی (داروهای نسخه ای یا داروهای بدون نسخه، محصولات طبیعی، ویتامین ها) بگذارید. شما باید مطمئن شوید که مصرف این دارو با توجه به داروهای مصرفی و مشکلات زمینه ای شما بی خطر است. به هیچ عنوان بدون مشورت با پزشک دوز داروی خود را تغییر ندهید و یا آن را شروع یا قطع نکنید.

نکات مهم هنگام مصرف گلوکوونس (متفورمین/گلی بنکلامید):

• به تمام ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود بگویید که این دارو را مصرف می کنید. این شامل پزشکان، پرستاران، داروسازان و دندانپزشکان شما می شود.
• متفورمین ممکن است باعث ایجاد اسیدوز لاکتیک (بالا رفتن اسید لاکتیک در خون) شود. این خطر برای افراد مبتلا به نارسایی کلیه، کبد و قلب که از الکل و داروهایی مانند توپیرامات استفاده می کنند، بیشتر است. خطر اسیدوز در افراد بالای 65 سال، افراد با سابقه جراحی و یا انجام معاینات و عکس برداری با ماده حاجب یا سایر روش­ها، بالاتر است. در هنگام مصرف این دارو ممکن است لازم باشد طبق نظر پزشک، آزمایش­های مربوط به بررسی عملکرد کلیه برای شما تجویز شود.
• در صورت مشاهده علایم اسیدوز لاکتیک شامل تنفس سریع، ضربان قلب تند یا آهسته، ضربان قلب غیرعادی، ناراحتی شدید معده، استفراغ، احساس بسیار شدید خواب آلودگی، تنگی نفس، خستگی یا ضعف، سرگیجه، احساس سرما و درد یا گرفتگی عضلات، فوراً به پزشک خود مراجعه نمایید.

• تا زمانی که از اثر این دارو بر خود مطمئن نشده اید از انجام رانندگی و کارهایی که نیاز به هوشیاری دارند خودداری کنید.
• اگر قند خون شما افت پیدا کرد از رانندگی اجتناب کنید.
• در صورت ابتلا به فاویسم یا نقص آنزیم نقص گلوکز 6-فسفات دهیدروژناز (G6PD) این دارو را با احتیاط مصرف کنید زیرا ممکن است باعث ایجاد آنمی شود.
• قند خون خود را طبق دستورالعمل پزشک به صورت مرتب کنترل کنید.
• آزمایش های دوره ای خون را طبق دستور پزشک معالج خود انجام دهید.
• آزمایش های چشم خود را به صورت مرتب و طبق گفته های پزشک معالجتان انجام دهید.
• از مصرف نوشیدنی های الکلی اجتناب کنید و هرگونه مصرف الکل را به پزشک خود اطلاع دهید.
• درمان طولانی مدت با متفورمین ممکن است منجر به کاهش سطح ویتامین ب12 شود. اگر تا به حال سطح ویتامین ب12 پایینی داشته­اید، با پزشک خود در این رابطه مشورت کنید.
• ممکن است افت قند خون با این دارو ایجاد شود، در صورت مشاهده علائم افت قند خون (کاهش هشیاری، تعریق، ضربان قلب تند، لرزش، گرسنگی، گیجی و اضطراب) به پزشک خود اطلاع دهید.
• در صورت بروز اسهال یا استفراغ ، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. برای جلوگیری از دهیدراسیون(کم آبی بدن) ، باید مایعات بیشتری بنوشید.
• در هوای گرم یا در هنگام انجام فعالیت، مصرف مایعات را افزایش دهید تا از دهیدراسیون (از دست دادن مایعات و در نتیجه کم آبی) جلوگیری کنید.
• این دارو ممکن است احتمال مرگ ناشی از بیماری قلبی را افزایش دهد.
• این دارو ممکن است باعث آفتاب سوختگی شود. اگر زیر نور آفتاب هستید از پوشش فیزیکی و ضد آفتاب­ استفاده کنید و آفتاب سوختگی شدید، به پزشک خود اطلاع دهید.
• افراد در سنین باروری می بایست جهت جلوگیری از بارداری، در حین مصرف این دارو از روش­های جلوگیری از بارداری استفاده کنند.
• اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید.
• در صورتی که در دوران شیردهی هستید به پزشک خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی گلوکوونس (متفورمین/گلی بنکلامید):

اگرچه ممکن است این اتفاق نادر باشد، اما برخی از افراد هنگام مصرف این دارو دچار عوارض جانبی بسیار بد و گاهی کشنده می شوند. در صورت بروز هر یک از علائم زیر که ممکن است مربوط به یک عارضه جانبی جدی باشد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید یا در صورت نیاز فوراً به پزشک مراجعه کنید:

• علائم واکنش آلرژیک مانند راش پوستی، کهیر، خارش، پوست قرمز، متورم و تاول زده با یا بدون تب، خس خس سینه، احساس گرفتگی در قفسه سینه یا گلو، تنفس غیرعادی، اشکال در بلع یا تکلم، تورم دهان، صورت، لب ها، زبان یا گلو؛
• علائم مشکلات کبدی مانند ادرار تیره، احساس خستگی، احساس سیری، ناراحتی معده یا درد معده، مدفوع روشن، استفراغ، زردی پوست یا چشم­ها.
• تغییر در بینایی.
• احساس خستگی یا ضعف.
• مشکلات گوارشی مانند ناراحتی معده، استفراغ، یا اسهال در هنگام شروع دارو شایع هستند. در صورت تداوم این علایم و یا بروز ناگهانی فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.
• مصرف همزمان این دارو با سایر داروهای دیابت، احتمال افت قند خون را افزایش می دهد. در صورت بروز علایم شامل سرگیجه، سردرد، احساس خواب آلودگی یا ضعف، لرزش، ضربان قلب تند، گیجی، گرسنگی یا تعریق، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

همه داروها ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند. با این حال، بسیاری از افراد عوارض جانبی ندارند یا فقط عوارض جانبی جزئی دارند. اگر هر یک از این عوارض جانبی یا عوارض جانبی دیگر شما را آزار می دهد یا از بین نمی رود، از پزشک معالج خود کمک بگیرید:

• سردرد
• درد شکمی
• ناراحتی معده یا استفراغ
• اسهال
• سرگیجه

بهترین زمان و روش مصرف دارو چیست؟

• این دارو می بایست همراه با غذا مصرف شود.
• مصرف این دارو می بایست مطابق با دستور پزشک یا داروساز انجام شود. مصرف دارو را حتی با وجود کنترل شدن قند خون قطع نکنید.

اگر یک دوز را فراموش کنم چه کاری می توانم انجام دهم؟

• به محض یادآوری، دوز فراموش شده را با غذا مصرف کنید.
• اگر زمان یادآوری به زمان مصرف نوبت بعدی نزدیک است، از مصرف دوز فراموش شده خودداری کرده و دوز بعدی را بر اساس زمانبندی مصرف کنید.
• دو دوز یا بیشتر را همزمان مصرف نکنید.

چگونه از این دارو نگهداری کنم؟  

• در دمای اتاق نگهداری شود.
• در برابر گرما محافظت شود. در محیط خشک قرار گرفته و در حمام نگهداری نشود.
• دارو ها را دور از دسترس اطفال و حیوانات خانگی در محیط امن قرار دهید.
• داروی مصرف نشده یا تاریخ گذشته را دور بریزید. دارو را در توالت نریزید. اگر در مورد بهترین راه از بین بردن داروهای بلااستفاده یا منقضی شده سؤال دارید، با داروساز خود مشورت کنید.