اختلال اضطراب فراگیر چیست؟
اختلال اضطراب فراگیر(GAD) نوعی اختلال اضطراب است و به حالتی گفته می شود که فرد اضطراب زیادی دارد و کنترل این اضطراب برایش دشوار است.
اختلال اضطراب فراگیر(GAD) نوعی اختلال اضطراب است و به حالتی گفته می شود که فرد اضطراب زیادی دارد و کنترل این اضطراب برایش دشوار است. فرد مبتلا، همیشه منتظر وقوع یک فاجعه است و به طور مداوم در خصوص موضوعاتی مانند سلامتی، پول، خانواده، شغل، دانشگاه و …. نگران است.
همه ما گاهی بنا بر دلایل منطقی دچار احساس اضطراب می شویم. اما در افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر، این اضطراب همیشگی است. زندگی روزانه این افراد سرشار از احساس اضطراب، ترس و وحشت است. در نهایت احساس اضطراب چنان بر فرد غالب می شود که انجام امور روزانه مثل کار، تحصیل و روابط اجتماعی برایش دشوار می شود.
علائم اختلال اضطراب فراگیر چیست؟
اختلال اضطراب فراگیر بر نحوه تفکر فرد تاثیر می گذارد و منجر به بروز علائم فیزیکی می شود. متخصصان بهداشت روان برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر معیارهایی را تعریف کرده اند. این علائم نباید ناشی از یک بیماری پزشکی یا وضعیت دیگر قابل تشخیص باشند و باید دست‌کم به مدت شش ماه ادامه داشته باشند.
علائم روانی عبارتند از:
- اضطراب دائم؛
- دیدن مسائل با شدت و جدیت بیشتر نسبت به افراد فاقد این اختلال؛
- تفکر و تحلیل بیش از حد مسائل؛
- تهدیدآمیز تلقی کردن رویدادها، حتی زمانی که در واقع تهدیدی وجود ندارد؛
- بی‌قراری یا احساس تنش و ناآرامی؛
- ترس از اشتباه در انتخاب؛
علائم جسمانی عبارتند از:
- مشکل در خواب؛
- گرفتگی عضلات؛
- خستگی؛
- لرز یا تکان‌های غیرارادی عضلات؛
- سر درد؛
- گر گرفتگی؛
- مشکلات تنفسی؛
- واکنش شدید یا غیرمنتظره به محرک‌های ناگهانی؛
- اسهال، تهوع و سندرم روده تحریک پذیر؛
- تعریق.
علل اختلال اضطراب فراگیر چیست؟
متخصصان علت اصلی بروز این اختلل را نمی دانند. عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، ترکیبات شیمیایی مغز و استرس های محیطی در ایجاد این اختلال نقش دارند.
عوامل خطر
برخی عوامل، مانند جنسیت زن، ژنتیک و تجربیات گذشته احتمال ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر را افزایش می دهند.
تشخیص اختلال اضطراب فراگیر
اگر علائم اختلال اضطراب فراگیر را داشته باشید، پزشک از شما سوالاتی درباره سوابق پزشکی و روان‌پزشکی‌تان خواهد پرسید. ممکن است معاینه فیزیکی نیز انجام شود. آزمایش‌های آزمایشگاهی اختلالات اضطرابی را تشخیص نمی‌دهند، اما برخی از آنها می‌توانند به پزشکان کمک کنند تا بیماری های جسمی که ممکن است باعث علائم شما شوند را بررسی کنند.
برای تشخیص اختلال اضطراب فراگیر، علائم شما باید با زندگی روزمره تداخل داشته باشند و برای حداقل شش ماه، بیشتر روزها دچار این علائم باشید.
درمان
اگر بیماری دیگری در میان نباشد، فرد باید به روانپزشک مراجعه کند. درمان اختلال اضطرابی ترکیبی از دارودرمانی و درمان شناختی رفتاری (CBT) است.
ایجاد تغییراتی در سبک زندگی نیز می تواند کمک کننده باشد.
- داشتن فعالیت فیزیکی چندبار در هفته درکاهش اضطراب موثر است.
- از روش‌های آرام‌سازی استفاده کنید. مدیتیشن، تکنیک‌های تجسمی، یوگا و تنفس عمیق روش‌های بسیار مؤثری برای کاهش اضطراب هستند.
- رژیم غذایی سالم داشته باشید. پیروی از یک رژیم غذایی متعادل که حاوی سبزیجات، میوه ها، ماهی و غلات باشد در کاهش اضطراب موثر است.
- خواب کافی داشته باشید.
- از مصرف بیش از حد کافئین پرهیز کنید. مصرف بیش از حد کافئین می تواند اضطراب را تشدید کند.
- از مصرف نوشیدنی های الکلی و مواد مخدر پرهیز کنید. نیکوتین، الکل و مواد مخدر می توانند اضطراب را تشدید کنند.
